„O udręce ciała”… Somatyczne (?) zmagania w wybranej twórczości Mānbryne i Blaze of Perdition

—  „Szarpany, darty, rwany na kawały, Modlę się: dość już, Panie!” George Herbert, 66 wierszy (tłum. S. Barańczak) Ceremonia otwarcia XXXIII Letnich Igrzysk Olimpijskich okazała się transgresyjną, popkulturową...

Wędrówka za “dziwnym” malarzem (w trzydziestą rocznicę śmierci Ryszarda Riedla)

Jak to jest czuć się samotnym? To jak być głodnym – być głodnym,podczas gdy wszyscy wokół ciebie szykują się na ucztę.Olivia Laing Artysta rozmawia ze sobą językiem zwątpienia. Nowe dzieło nigdynie jest dane.Sukces, zainteresowanie to sprawy ulotne. Za każdym razem trzebastartować od zera.A to zero jest jak przepaść. Artysta żyje tylko swoim oddechem.Jeśli go zabraknie...

Przewrotna aktywność “Chłopów”? Recepcja powieści Reymonta w/po najnowszej adaptacji filmowej

Należy rozpocząć od myśli – pośrednio „zaczepionego” w tytule artykułu – profesora Ryszarda Koziołka: „Coraz trudniej znaleźć powód, aby czytać Chłopów jako epicką powieść o związku człowieka z ziemią, którą uprawia i która go żywi. O wiele łatwiej zobaczyć w Chłopach przenikliwe studium o polskiej wsi na progu nowoczesności, a konkretnie: fabularyzowaną historię poronionych narodzin...

Głód na Jezusa. Notatki na marginesie (nie)chrystologii i popkultury

„Najprzykrzejszą stroną kultury współczesnej jest brak czci dla wzniosłości”  (T. Miciński, Walka o Chrystusa) *** Pisać o Jezusie zakrawa na szaleństwo. Mnogość literatury podmiotowej i przedmiotowej może onieśmielić najbardziej odważnego badacza czy teologa. Mowa w końcu o Jezusie historycznym, Renanowskim, astralistycznym, a może neoheglowskim lub kairotycznym? Każdy z nich jest godny uwagi. Ernest Renan, autor niezwykle...

Bez-użyteczność manekina? Samotność mężczyzny spoglądającego w wystawę (“Rozkoszne konanie” McEwana)

W końcu zaczyna nam się wydawać, że te starannie przechowywane przedmioty mogą nam przynieść prawdziwą pociechę w obliczu utraty towarzysza. Jednak, rzecz jasna, przedmiot to tylko przedmiot. Amor Towles, Dżentelmen w Moskwie Slavoj Žižek w sposób niezwykle zaskakujący rozpoczyna swoją pierwszą książkę na temat pandemii koronawirusa. „Nie dotykaj mnie” – właśnie od tych słów Chrystusa skierowanych...

“Jak zwierzę”. Tropem profesora Sławka za Jamesem Hetfieldem

Of Wolf and Man to dziewiąty utwór na „Czarnym Albumie”. Pojawia się tuż po najsłynniejszej kompozycji Metalliki, czyli Nothing Else Matters. W wielu opisach, recenzjach jest pomijany lub traktowany ogólnikowo, choć przez wiele lat, szczególnie w trakcie trasy „Wherever I May Roam Tour” (1991-1992) był stałym punktem programu koncertowego. Ze względu na temat referatu, skierujmy uwagę w...

Za granicami bólu. Modernistyczny pałacyk i przestrzeń ludowego wyrwizęba

I Jedną z najpopularniejszych scen w powieści pt. Lalka Bolesława Prusa jest pojedynek pomiędzy baronem Krzeszowskim i Stanisławem Wokulskim, w wyniku którego żaden z bohaterów życia nie stracił, choć baron musiał się pogodzić z inną utratą – utratą zęba. Krzeszowski nie ubolewał jednak na tym faktem. Wprost przeciwnie. Uspokoił kupca słowami: „nic nie szkodzi”, po czym przyznał...

“Hewi Metal Pany!”. Poszukiwanie szczęścia i śmiech w polskiej muzyce heavymetalowej

I Forma ekspresji wykorzystywana przez grupy heavymetalowe, łącząca „ciężkie, hałaśliwe brzmienie gitar, poparte bardzo szybkim i ostrym rytmem perkusji” i krzyk wokalisty (tzw. jedną z dyscyplin śpiewu ekstremalnego) spowodowała pewien dysonans percepcyjny nie tylko wśród niedostosowanego do takiego natężenia dźwięku odbiorcy, ale również w środowisku naukowców czy też krytyków muzycznych. Andrzej Dorobek w artykule pt...

Heavymetalowy krzyk a głębia podmiotu nowoczesnego

„Umęczyli mnie poeci starzy i nowi: powierzchnie to są tylko i płytkie morza. Nie myśleli dostatecznie w głąb: przeto ich uczucie nie spadło aż do dna rzeczy” F. Nietzsche, Tako rzecze Zaratustra Charles Taylor w książce pt. Źródła podmiotowości. Narodziny tożsamości nowoczesnej stwierdził, iż „jesteśmy istotami z wewnętrzną głębią i posiadamy ciemne, niezbadane zakamarki”. Konstatacja...

Przystanek Woodstock, czyli teatralizacja społeczeństwa i zmierzch subkultur

Na początku sierpnia 2017 roku odbył się 23. Przystanek Woodstock. Festiwal organizowany przez Jerzego Owsiaka już po raz drugi według Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji otrzymał status „imprezy podwyższonego ryzyka”. Zwolennicy Przystanku Woodstock interpretowali decyzję ministerstwa jako ruch polityczny, a nie rzeczywistą troskę o uczestników. Żadna z wcześniejszych edycji polskiego Woodstocku nie miała tak silnego...